معنی خاکه برگ

خاکه برگ(کَ / کِ بَ): برگهای ریز و پوسیده که کود و رشوه را بکار آید

لغت نامه دهخدا

واژه‌های مرتبط با خاکه برگ

خاک برگ

خاک برگ: خاکی که با برگ های پوسیده مخلوط کرده و در گلدان یا باغچه می ریزند

خاک برگ

فرهنگ فارسی عمید

خاک برگ

خاک برگ: خاک که از برگهای پوسیده کنند کود و رشوه را

لغت نامه دهخدا

تازه برگ

تازه برگ: برگ تازه (درخت)، تر خرم پر طراوت جوان

تازه برگ

فرهنگ لغت هوشیار

لاله برگ

لاله برگ: برگ لاله: رویش میان حله سبزاندرون پدید چون لاله برگ تازه شکفته میان خوید. (عماره لغ)، چهره روی: چنان ننگش آمد ز کار هجیر که شد لاله برگش بکردار خیر. (شا. لغ)

فرهنگ لغت هوشیار

تازه برگ

تازه برگ: تر. خرم. پرطراوت. جوان:
بسان درختی بود تازه برگ
دل از کین شاهان نترسد ز مرگ.
فردوسی

لغت نامه دهخدا

خاکی بیگ

خاکی بیگ: دهی است از دهستان اوبانو بخش دیواندره شهرستان سنندج. واقع در 34 هزارگزی شمال دیواندره و 12 هزارگزی جنوب خاور کرفتو. ناحیه ای است کوهستانی با آب و هوای سردسیر دارای 210 تن سکنه که مذهبشان سنی و زبانشان کردی است. آب آنجا از رودخانه و چشمه سار و محصول آنجا غلات و حبوبات و لبنیات و توتون میباشد. شغل اهالی زراعت و گله داری است. صنایع دستی زنان جاجیم بافی و راه مالرو میباشد. (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 5)

لغت نامه دهخدا

خاکه سرب

خاکه سرب: چیزی است مثل خاک، که از کان سرب بدست می آید و نهایت بدبو باشد. (آنندراج) :
’خاکۀ کان مومیائی و سرب’. اشرف (از آنندراج)

لغت نامه دهخدا

خاکه اره

خاکه اره: نرمه های ریز چوب که پس از بریدن آن بدست می آید. نُشارَه. وُشارَه. (منتهی الارب) (اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

خانه بره

خانه بره: کنایه از برج حمل است. (انجمن آرای ناصری) :
شرف شمس به خانه بره نیست
شرف شمس به واو قسم است.
خاقانی (از انجمن آرای ناصری)

لغت نامه دهخدا