میرزا حبیب اﷲ و اصلش از شیراز برادر کهتر میرزا فرج اﷲ منشی متخلص بطرفه است. در بدو حال بنام تخلص کردی. چون بدارالخلافۀ ری درآمد بمدحت سلطان ناصرالدین شاه قاجار پرداخت و بحضورشاه رسید از طرف پادشاه بخاقانی ملقب گردید و باقتفاء خاقانی شیروانی (شروانی) شعر می سرود. این دو بیت از اشعار اوست: ز ابروی و چشم اوبدل تیر بلا رسد همی می نبرد کسی برون جان ز کمان کشیدنش آهوی چشم او چرا رام نمیشود بکس آه از آن نگاه او آه از آن رمیدنش. (از مجمعالفصحاء ج 2 ص 107 چ 1)
