معنی خاشاکدان
- خاشاکدان
- تبنگو، (فرهنگ اسدی در لغت تبنگو)، مزود، (زمخشری)، رجوع به خاشکدان شود
واژههای مرتبط با خاشاکدان
خاشکدان
- خاشکدان
- صندوقچه ای که در آن اشیای خرده ریزه می گذاشتند، صندوقچه ای که دکان داران در آن پول می ریختند
خاشکدان
- خاشکدان
- صندوقچۀ زنان را گویند که در آن ریز و پیز و خرد و مرد و چیزها نهند و دخلدان استادان بقال و نانبا و آش پز و امثال آن را نیز گفته اند و آن ظرفی باشد که قیمت آنچه فروخته شود در آن گذارند و صندوقی را نیز گویند که نان در آن گذارند. (برهان قاطع) (آنندراج). رَکوَه. صندوق. (صحاح الفرس). تبنگو. (صحاح الفرس)
چاشکدان
- چاشکدان
- ظرفی که نان و خوردنی در میان آن گذارند، صندوقچه زنان
ناشادان
- ناشادان
- ناشاد، آنکه شاد و خوشحال نیست، غمگین
چاشکدان
- چاشکدان
- چاشدان، ظرفی که در آن غذای چاشت را بگذارند، ظرفی که در آن نان و خوردنی دیگر بگذارند، جای ریختن غله، انبار غله
ناشادان
- ناشادان
- ناشاد مقابل شادان
چاشکدان
- چاشکدان
- چاشتدان. ظرفی باشد که نان و طعام در آن گذارند. ناندان. (برهان). ظرف و سفره ای که طعام روز را در آن گذارند و به وقت چاشت بکار برند. (فرهنگ ناصری). چاشدان. (آنندراج) :
ای چاشکدانت چرخ ازرق
وی شادروانت چرخ اطلس.
جمال الدین عبدالرزاق (از فرهنگ ناصری).
، صندوقچه زنان را نیز گفته اند. (برهان). و رجوع به چاشدان و چاشتدان شود
ناشادان
- ناشادان
- اندوهگین، غمین، غمگین، ملول، افسرده، نژند، غمناک، مقابل شادان، رجوع به شادان شود
خاکدان
- خاکدان
- جائی که بر آن خاک و خاشاک اندازند
