ابن مالک بن مغیث بن نصر بن منقذبن محمد بن منقذ مکین الدوله، مکنی به ابی الغنائم الکنانی. وی به سال 491 هجری قمری در شیراز متولد شد و در آنجا پرورش یافت آنگاه بدمشق رفت و در آنجا سکونت جست و بنویسندگی پرداخت. وی قرآن از برکرد و ادیب و شاعر بود. در شعبان سال 564 هجری قمری در حلب درگذشت. از شعر اوست: أدنو بودی و حظی منک یبعدنی هذالعمرک عین الغبن و الغین وان توخیتنی یوماً بلائمه رجعت باللوم ابقاءً علی الزمن و حسن ظنی موقوف علیک فهل عدلت فی الظن بی عن رأیک الحسن. و گفت: و قهوه کدموع الصب صافیه تکادفی الکأس عندالشرب تلتهب. و گفت: و بلده جمعت من کل مبهجه فما یفوت لمرتادبها و طر بکل مشترف من ربعها افق و کل مشترف من افقها قمر. (از معجم الادباء)
