ابن بیض الحنفی الکوفی. وی از بنی بکر بن واش است. شاعری مقدم و نیکو از شعرای دولت اموی بود به مهلب و پسر وی پیوسته بود. آنگاه به هلال بن ابی برده پیوست و بر سلیمان بن عبدالملک برسولی آمد و او را بستود و گفت: اتینا سلیمان الامیر نزوره و کان امراء یحبی و یکرم زائره اذا کنت بالنجوی به متفرداً فلا الجود مخلیه و لاالبخل حاجزه کفی سائلیه سؤلهم من ضمیره عن البخل ناهیه و بالجود آمره. حمزه به سال 116 هجری قمری بمرد و گفته اند 120 هجری قمری و گفتۀ نخست صحیح تر است. (از معجم الادباء)
