حماد بن زید، از او مطلبی نقل می کند به این نحو: سأل ابن سیرین عن هشام بن حسان، قال: توفی البارحه، اما شعرت ؟ فجزع و استرجع، فلما رأی ابن سیربن جزعه قراء: (الله یتوفی الانفس حین موتها والتی لم تمت فی منامها). (عیون الاخبار ج 3 ص 316) ابن شادک. از مردم سیستان است. مؤلف تاریخ سیستان نام او را در ذیل عنوان ’اکنون یاد کنیم بعضی نامهای ایشان که پس از اسلام بزرگ گشتند و مردمان ایشان را بدانستند به فضل’ بدون شرحی یاد کرده است. رجوع به تاریخ سیستان ص 18 و20 شود معروف به ابن غالب. مربی و مؤدب الراضی باﷲ خلیفۀ عباسی و برادرش هارون. رجوع به الاوراق محمد بن یحیی صولی چ مصر ص 8، 9، 25 شود ابن عطیه سرقسطی. وی استاد و اجازه دهنده ابوالوالید محمد بن عریب سرقسطی است. رجوع به الحلل السندسیه ج 2 ص 150 شود
