ابن عمر بن یونس بن کلیب الکوفی یا واسطی مولی بنی سواءه بن عامر بن صعصعه، معروف به عجرد. شاعر مشهور مکنی به ابی عمرو و قیل ابی یحیی. از مخضرمین است که دولت بنی امیه و بنی عباس درک کرده و شهرتش در دولت عباسی بود. ندیم ولید بن یزیداموی گشت و در ایام مهدی به بغداد درآمد. اشعار و اخبار وی مشهورست. در سال 161 هجری قمری بمرد. گفته اند وی از مردم واسط بود و محمد بن سلیمان بن علی عامل بصره وی را به سال 155 هجری قمری بسبب زندقه در ظاهر کوفه بکشت. و گفته اند حماد بقصد بصره از اهواز بیرون شد و در راه درگذشت. و گفته اند وی در 168 هجری قمری بمرد. عجرد بفتح عین مهمله و سکون جیم و فتح راء و بعد ازآن دال، لقب حمادست. وی را عجرد گویند چون اعرابیی بر او بگذشت و او غلامی بود با بچه ها ببازی مشغول و برهنه بود اعرابی گفت تعجردت یا غلام و المتعجرد یعنی المتعری. (ابن خلکان). و رجوع به معجم الادباء شود نخستین مؤسس سلسلۀ بنی حماد در الجزایر. وی از سال 398 تا 419 هجری قمری حکومت کرد. رجوع به ترجمه تاریخ سلاطین اسلام لین پول شود
