ابن محمد بن ابی بکر بن ابراهیم بن ابی القاسم بن عمر بن احمد بن ابراهیم بن محمد بن عیسی بن مطیر حکمی یمنی شافعی، مشهور به ابن مطیر. ادیب و فقیه و نحوی و مفسر و لغوی بود. در سال 950 یا 953 هجری قمری متولد شد و در ذیقعده سال 1041 هجری قمری در عبس الحضن از توابع المخلاف السلیمانی واقع در تهامۀ یمن درگذشت. او راست: 1- الاتحاف فی اختصارالتحفه لابن حجر. 2- خلاصهالاحری فی تعلیق الطلاق علی الابرا. 3- الدیباج علی المنهاج للنووی. 4- الضنائن فی تکمله تفسیرالقرآن. 5- کشف النقاب بشرح ملحهالاعراب للحریری. و او را اشعاری نیز می باشد. (از معجم المؤلفین بنقل از خلاصهالاثر محیی ج 3 ص 189. هدیهالعارفین بغدادی ج 1 ص 755. ملحق البدرالطالع زباره ص 176. فهرس التیموریه ج 3 ص 283. ایضاح المکنون بغدادی ج 1 ص 432 و ج 2 ص 73 و سایر صفحات
