معنی حکر حکر (حَکْ / حُ کُ) ستم، زیست بد، روغن یا شهد که کودکان لیسند. روغن که با عسل آمیخته طفل را خورانند، قعب خرد. کاسۀ کوچک، چیزی اندک. (منتهی الارب) لغت نامه دهخدا
