معنی حق پرست حق پرست (اَ نِ) پرستندۀ حق. خداپرست. عابد: یکی پارسازادۀ حق پرست فتادش یکی خشت زرین به دست. سعدی. نکونام و صاحبدل و حق پرست خط عارضش خوشتر از خط دست. سعدی لغت نامه دهخدا
