بنت الحاج الرکونیه یکی از مشهورترین شاعرهای اندلس است که بلقب شاعرهالاندلس شهرت یافت. وی در زمان عبدالمؤمن بن علی از موحدین در غرناطه میزیست و با وزیر ابوجعفر و دیگر ادبای عصر مشاعره ها کرد. او منسوب بیکی از خانواده های معروف و مشهور غرناطه میباشد. وی جمال صورت و کمال معنی را جمع کرده بود. اشعار بسیار دلکشی دارد: ازورک ام تزور فان ّ قلبی الی ما تشتهی ابداً یمیل فثغری مورد عذب زلال و فرع ذوائبی ظل ظلیل. حفصه به سال 586 هجری قمری در مراکش بمرد. رجوع به معجم الادباء و نفح الطیب ج 2 ص 430 شود
