ابن ضیاءالدین حسن بن محمد موسوی عاملی کرکی معروف به امیر حسین مفتی و سید حسین مجتهد و خاتم مجتهدین است که از جبل عامل به ایران آمده ساکن قزوین شد و سپس به اردبیل رفت و دوباره به قزوین بازگشت و در اینجا در سال 1001 هجری قمری کشته شد. و جنازه اش را به عراق حمل کردند. او راست: ’الاقتصاد فی الاعتقاد’ و ’البقره’ و ’التذکره’ و ’تفسیر آیه احل لکم’ و ’دعامه الخلاف من نجاسه اهل الخلاف’ و ’دفع المنافاه عن التفصیل و المساواه’ و ’التوحید’ و ’الطهماسبیه’ و ’رفع البدعه’ و ’سیاده الاشراف’ و ’شرح روضۀ کافی’ و ’شرح شرایع’ و ’صحیفه الامان’ و ’عیون الاخبار’ و ’کتاب الطهاره’ و ’اللمعه فی صلاه الجمعه’ و ’النفحات الصمدیه’ و ’النفحات القدسیه’. (هدیه العارفین ج 1 ص 32) (معجم المصنفین ج 4 ص 3) (ذریعه در نامهای کتب او)
