معنی حسن واسطی

حسن واسطی(حَ سَ نِ سِ)

ابن قاسم بن علی بن محمد بن بادی مکنی به ابوالجوائز. کاتب نحوی (382-460 هجری قمری). او راست: شرح کتاب سیبویه. اصلش از واسط و ساکن بغداد بود و در آنجا درگذشت. (وفیات الاعیان) (هدیه العارفین ج 1 ص 276) (زرکلی 232)