ابن موسی مکنی به ابومحمد بغدادی شیعی متکلم. پس از سال 300 هجری قمری زنده بوده است. اوراست: ’الاعتبار و التمییز و الانصار’ و ’التوحید کوچک’ و ’التوحید بزرگ’ و ’الرد علی ابی علی الجبائی’ و ’الرد علی ابی الهذیل العلاف’ و ’الرد علی اصحاب التناسخ’ و ’الرد علی اصحاب المنزله بین المنزلتین’ و ’الرد علی اهل المنطق’ و ’الرد علی ثابت بن قره’ و ’الردعلی الغلاه’ و ’الرد علی فرق الشیعه ماعدا الامامیه’ و ’الرد علی المنجمین’ و ’الرد علی القول برؤیه الباری’ و ’الرد علی المجسمه’ و ’الرد علی الواقفه’ و ’الاراء و الدیانات’ و ’الارزاق و الاجال و الاسعار’ و ’الاستطاعه’ و ’الانسان’ و ’الانواء’ و ’التنزیه و ذکر مشابه القرآن’ و ’المرایا وجههالرؤیه’ و ’النکت علی بن الراوندی’. (هدیه العارفین ج 1 ص 268) (خاندان نوبختی) (ذریعه ج 1 ص 34 و 507 و ج 2 ص 27 و 389 و ج 4 ص 489) ابن حسین مکنی به ابومحمدخواهرزادۀ سهل بن اسماعیل نوبختی و شیعی بود و در 402 هجری قمری درگذشت. وی ’کون و فساد’ ارسطو را مختصر کرده است، و نام شش کتاب دیگر او در هدیه العارفین ج 1 ص 274 یاد شده است. و رجوع به خاندان نوبختی شود
