شاعر نیشابوری و شاگرد ملا ظفر هروی است. رساله یی در صنایع بدیعی بنام ملک غیاث الدین کرت ساخته. و ’شاهد صادق’ مرگ او را در 771 هجری قمری نگاشته است. (ذریعه ج 9 ص 246). وی مداح ابورضا، کمال الدوله بوده، گوید: کمال دول بورضا کافرینش بود در خطب زین الفاظ خاطب. و این قصیده بغلط در دیوان منوچهری چاپ شده است. و اگر قصیدۀ (سلام علی دار أم الکواعب...) از حسن باشد، او مدعی است که نژادش به ساسانیان کشد زیرا که گوید: منم از نژاد بزرگان ساسان که بودند شاهان چتر و مواکب
