معنی حسن بندینجی حسن بندینجی (حَ سَ نِ بَ نَ) ابن عبدالله قاضی، مکنی به ابوعلی بغدادی شافعی. درگذشتۀ 425 هجری قمری او راست: ’الذخیره’ و ’الجامع’ که هر دو در فروع است. (هدیه العارفین ج 1 ص 274) لغت نامه دهخدا
