معنی حسن بغدادی
- حسن بغدادی (حَ سَ نِ بَ)
- ابن محمد بن ابراهیم، مکنی به ابوعلی مالکی مقری. درگذشتۀ 438 هجری قمری او راست: ’روضه’ در قرائت. (هدیهالعارفین ج 1 ص 275)
ابن احمد نحوی درگذشتۀ 642 هجری قمری او راست: ’غث التصریف’ و دو کتاب دیگر او نیز در هدیهالعارفین (ج 1 ص 281) یاد شده است