معنی حسن بانیی
- حسن بانیی (حَ سَ نِ نِ)
- ابن موسی کرد شافعی. صوفی، در بانه متولد شد و در دمشق به سال 1148 هجری قمری درگذشت. او راست: شرح الحکم در عرفان و شرح عوامل جرجانی در نحو، و جز آنها که در اعلام زرکلی (چ 1 ص 242) بنقل از سلک الدرر یاد شده است. وکتب دیگر او در هدیهالعارفین (ج 1 ص 298) آمده است