معنی حسن التعلیل
- حسن التعلیل (حُ نُتْ تَ)
- در علم بدیع، آنکه شاعر یا منشی اثبات کند صفت چیزی را و برای ثبوت آن صفت سببی و علتی مناسب ادعا کند مگر در حقیقت سبب و علت آن نباشد. مثال آن در فارسی:
لاله که بدل گره شدش دود
از آه من است حسرت آلود.
امیرخسرو.
رجوع به حسن تعلیل شود