محمود بن درویش علی حلی. وی در 1068 هجری قمری اجازه ای برای محمد بن دنانه بن حسین کعبی نجفی بر پشت ’من لایحضره الفقیه’ و نیز اجازه ای دیگر برای سید محمود نجفی نوشته است. (الذریعه ج 1 صص 167-168). وی شاگرد بهائی و استاد شیخ ابوالحسن شریف عاملی اصفهانی و بهأالدین مختاری بوده است. (ذریعه ج 1 ص 208 و ج 4 ص 230)
