ابن احمد بن مکی رازی، ملقب به حسام الدین و مشهور به ابن مکی. فقیه و ساکن دمشق بود و به حلب نیز سفر کرد، و در سال 593 یا 598 هجری قمری در دمشق درگذشت و در خارج باب فرادیس دفن شد. او راست: 1- خلاصه الدلائل فی تنقیح المسائل، در فروع فقه حنفی، و آن شرح قدوری است. 2- سلوه الهموم. 3- فتاوی. (از معجم المؤلفین ج 7 ص 30 از فهرست مخطوطات الفقه الحنفی بالظاهریه و مفتاح السعاده ج 2 ص 142 و تاج التراجم ص 31 و الجواهر المضیه ج 1 ص 353 و کشف الظنون ص 999 و سایر صفحات، و الفوائد البهیه ص 118 و هدیه العارفین ج 1 ص 703)
