یاقوت گوید: الغین و الشین معجمتان وراء بوزن سکری و رواه العمرانی بالزای و الاول اکثر و لم اجد فی کتب اللغه کلمه علی شغز الا ماذکره الازهری عن ابن الاعرابی ان الشغیزه المخیط یعنی المسله عربیه سمعها الازهری بالبادیه. و اما الراء فیقال شغرالکلب اذا رفع احدی رجلیه لیبول. و شغر البلد اذا خلا من الناس و فیه غیر ذلک. و هو حجر بالمعرف و قیل مکان... (معجم البلدان ج 3 ص 225). و صاحب منتهی الارب گوید: حجر الشغری، سنگی است نزدیک مکه که از آن بر ستور سوار شوند و سنگی است که سگان بر آن شاشند
