ابن احمد بن حجازی دیر قطای صفی الدین. کاتب و ادیب بود. او راست: قل للمطایا قد بلغت النقا فهنها یا صاح بالملتقی و قد علا بالنقا عاشق کان لطیف الملتقی شیقا و قد محا الوصل حدیث الجفا حتی کأن الهجر لن یخلقا. کمال جعفر گوید: آواز نصیفۀ خواننده را دوست میداشت و نصیفه شعر وی به آواز میخواند پس روزی نصیفه اجازت دخول خواست، حجازی فوراً این دو بیت برخواند: ادخلی تدخلی علینا السرورا انت والله نزهه العشاق لاتمیلی الی الخروج سریعاً تخرجی عن مکارم الاخلاق در بلد بسال 701 هجری قمریدرگذشت. (الدررالکامنه ج 2 ص 6)
