ابن حسان بن ابی ارشرس اسدی. شیخ طوسی او را یک بار در عداد اصحاب سجاد (ع) شمرده گوید: مولای ایشان (بنی اسد) بود و از ابوجعفر باقر (ع) و ابوعبداﷲ صادق (ع) روایت کند، و بار دیگر در عداد اصحاب باقر (ع) شمرده و ظاهر سخن امامی بودن اوست، لیکن مجهول الحال است. (تنقیح المقال ج 1 ص 252). عسقلانی گوید: او را حبیب بن ابی اشرس و نیز حبیب بن ابی هلال گفته اند. احمد و نسائی گفته اند: متروک است. مروان بن معاویه و اسماعیل بن جعفر از او روایت کنند. وقتی عاشق دختر مسیحی شد و برای ازدواج با او ناچار به دین مسیح درآمد. از ابن معین روایت است که گفت: حبیب بن حسان بن ابی الاشرس ثقه نیست. وی دو کنیزک نصرانی داشت و با ایشان به کلیسیا میرفت. ابوبکر بن عیاش گفته است: اگر مردم حبیب را میشناختند درب خانه او را مهر میکردند. داستان نصرانی شدن او را ساوجی نقل کرده گوید: در آن افراط کرده اند. رجوع به لسان المیزان ج 2 ص 167 و 168 و 170 شود
