ملا حبیب اﷲ بن علی مددبن رمضان کاشانی از علمای امامیۀ قرن حاضر (قرن چهاردهم هجرت) است، عابد و زاهد و متقی و عرفان مسلک و صاحب اخلاق حمیده بود و بشهادت تألیفات ظریفۀ متنوعۀ او علاوه بر علوم دینیۀ متداوله در بعضی از علوم غریبه نیزخبیر و دارای قریحۀ شعریه هم بوده است و شرح اجمالی او را موافق آنچه در کتاب لباب الالباب خودش نگارش یافته ملخصاً مینگارد که در چهارده سالگی از نحو و صرف و مقدمات لازمۀ متداوله فارغ و نزد حاج سید حسین و بعضی دیگر بتحصیل فقه و اصول پرداخته و مقداری از فصول را نزد شیخ محمد اصفهانی خواهرزادۀ خود صاحب فصول و یک قسمت عمده از رسائل شیخ مرتضی انصاری را ازحاج میرزا ابوالقاسم کلانتری تهرانی خوانده و مقداری از حکمت را هم از اکابر تلامذۀ حاج ملاهادی سبزواری فراگرفته و در شانزده سالگی به تحصیل اجازۀ روایتی و در هیجده سالگی به اجازه اجتهادی استاد خود حاج سید حسین مذکور نایل آمده و در تمامی عمر خود با کمال انزوا گذرانده و عزت را در عزلت دیده و اوقات خود را به تألیف و تدریس مصروف میداشت و از تألیفات اوست: 1 - اسرارالعارفین فی الاخلاق و المعارف، 2 - اصطلاحات الصوفیه، 3 - اصطلاح علم الجفر، 4 - الانوارالسانحه فی تفسیر الفاتحه، 5 - ایضاح الریاض که حواشی ریاض المسائل است، 6 - تذکره الشهداء، 7 - تشویقات السالکین الی معارج الحق و الیقین، 8 - تفسیر سورۀ جمعه، 9 - تفسیر سورۀ دهر، 10 - تفسیر سورۀ فتح، 11 - تفسیر سورۀ ملک، 12 - توضیح البیان فی تسهیل الاوزان که در تهران چاپ شده، 13 - توضیح السبل فی بیان الادیان، 14 - جذبهالحقیقه فی شرح دعاء کمیل، 15 - جنهالحوادث فی شرح زیاره الوارث، 16 - حقائق النحو، 17 - الدرالمکنون فی شرح دیوان المجنون، 18 - رجوع الشیاطین فی ردالملاعین یعنی البابیه، 19 - ریاض الحکایات در قصص و امثال مضحکه و در تهران چاپ شده است، 20 - السرالمستتر فی الطلسمات و الدعوات، 21 - شرح جوشن صغیر، 22 - شرح سحور، 23 - شرح صنمی قریش، 24 - شرح عدیله، 25 - شرح زیارت عاشورا، 26 - شرح قصیدۀ حمیری، 27 - شرح قصیدۀ فرزدق، 28 - شرح قصیدۀ لامیه العجم، 29 - العشره الکامله در تجوید، 30 - عقائد الادیان که شرح فارسی دعای عدیلۀ کبری است، 31 - القواعدالربانیه در اخلاق، 32 - کشف السحاب فی شرح الخطبه الشقشقیه، 33 - لباب الالباب فی الالقاب الاطباب، 34 - مصاعدالصلاح فی شرح دعاء الصباح، 35 - منتخب الامثال فی الامثال العربیه، 36 - منتقد المنافع فی شرح المختصر النافع، 37 - نخبهالتبیان فی علمی المعانی والبیان، 38 - وسیلهالاخوان الی احکام الایمان، 39 - وسیلهالمعاد، 40 - هدایهالضبط فی علم الخط و غیرها و منظومه های بسیاری هم در فقه و اصول و عقائد وبیان و بدیع و درایه دارد و در بیست و سیم جمادی الاخر سال 1340هجری قمری وفات یافت و در مادۀ تاریخ او گفته اند: دریغا رفت از این دار فانی مهی کافزون بدی از ماه جاهش چو تاریخ از خرد کردم طلب گفت ’بهشت جاودان آرامگاهش - 1340’، (از ریحانه الادب ج 3 ص 337 - 338)
