آبی است در راه غربی حاج از کوفه. زنی از طائفۀ کنده، در رثاء کسان خویش که بنوزمان در حبسان کشته بودند، گوید: سقی مستهل الغیث اجداث فتیه بحبسان و لینا نحورهم الدما صلوا معمعان الحرب حتی تخرموا مقاحیم اذهاب الکماه التقحما هوت امهم ماذا بهم یوم صرعوا بحبسان من اسباب مجد تهدما ابوان یفرّوا و القنا فی صدورهم فماتوا و لم یرقوا من الموت سلما و لو أنهم فّروا لکانوا أعزّهً و لکن رأوا صبراً علی الموت أکرماً. (معجم البلدان)
