شوشتری. وی در زمرۀ شعرای شاه عباس ماضی معدود و نزد سخن شناسان به طلاقت لسانی و عذب البیانی ممدوح و محمود است. او راست: فلک بر جان من میخواست آزار جهانی را در آخر مبتلای عشق آن نامهربانم کرد. ای دلبر زودرنج از یاری سیر ای کافر دیرصلح و در جنگ دلیر بسم الله اگر خون مرا میریزی اینک من و اینک تو و اینک شمشیر. (صبح گلشن ص 118). سامی گوید: یکی از شعرای ایرانست، در شهر ششتر نشو و نما یافته و به شاه عباس ماضی منسوب بوده. (قاموس الاعلام ترکی)
