معنی حاکم شرع
- حاکم شرع (کِ مِ شَ)
- مجتهدی که به دعاوی رسد و حکومت در مرافعات کند. مقام قضائی روحانیون قدیم که به حل ّ و فصل دعاوی مردم قیام میکردند. قاضیی که بر طبق قوانین مذهبی حکم دهد. رجوع به محکمۀ شرع و آیین دادرسی تألیف متین دفتری سال 1327 هجری شمسی ص 46 و 116 شود