معنی حافظ غیاث
- حافظ غیاث (فِ)
- خوندمیر گوید: قدوۀ ارباب علم و عرفان و عمده محدثان زمان بود، و در ایام سلطنت خاقان منصور (سلطان حسین میرزا) سالهای موفور در بلدۀ هرات به افاده قیام می فرمود. وفاتش در سنۀ سبع و تسعین و ثمانمائه (897 هجری قمری) اتفاق افتاد و در مزار شیخ بهأالدین عمر مدفون گشت. (حبیب السیر ج 3 جزو 3 ص 337)
