حافظ سلطان علی اوبهی، از مردم متعین خراسان. مردی پاکیزه روزگار و صحبت دیده و خوش طبع است، و خطوط را نیک نویسد اما در لباس و عقد دستار بسیار تکلف میکند. او راست: بیستون را گر کند سیل فنا بنیاد سست کی تواند نقش شیرین از دل فرهاد شست ؟ (ترجمه مجالس النفائس ص 144). او راست: ’تحفهالاحباب’ در لغت فارسی و ’زبدهالتواریخ’. فرهنگ نورالدین تحفهالاحباب را در ضمن مدارک خود شمرده است. در مجالس المؤمنین ذکر او آمده و از زبدۀ او نقل کند. اوبهی منسوب به ’اوبه’ از اعمال هرات است. (الذریعه ج 3 ص 410)
