ابن عوف بن اسد بن حارثه بن عبدمناف لیثی. مکنی به ابی واقد صحابی و از بنی لیث بن بکر بن عبدمناه بن علی بن کنانه بن حزیمه بن مدرکه بن الیاس بن مضر است. در نام وی و نام پدر او اختلاف است. برخی او را حارث بن عوف و بعضی عوف بن حارث وگروهی حارث بن مالک بن اسیدبن جابر بن عوثربن عبد مناه بن اشجعبن عامر بن لیث خوانده اند. گویندمردی قدیم الاسلام و از کسانی است که وقعۀ بدر را دریافته و در روزفتح مکه لواء بنی لیث و ضمره و سعد بن بکر با او بوده. و بعضی گویند وی از کسانی است که در روز فتح مکه اسلام آوردند اما قول قدیم الاسلام بودن وی اصح مینماید. حارث را در زمرۀ کسانی که وقعۀ حدیبیه را دریافته اند نیز آرند. او یک سال در مکه مجاور گردید و در همان جا بسال 68 هجری قمری در 75 سالگی و بقولی 85 سالگی وفات کرد و در مقبرۀ مهاجرین مدفون گردید. رجوع به استیعاب چ حیدرآباد ج 1 ص 113 و ج 2 ص 699 و کتاب الاصابه چ مصر سنۀ 1323 ج 1 ص 300 و ج 7 ص 212 شود
