ابن عبدالله بن حنظله الغیل. از بزرگان اوائل نیمۀ دوم قرن اول هجری است. حارث با پدر و هفت برادر خود نزد یزید بن معاویه رفت. یزید، علاوه بر کسوت و نفائس، پدر را صدهزار درم و هشت برادر را هشتاد هزار درم بخشید و چون بمدینه باز گشتند، مردم عبدالله را گفتند ’ماورائک’ او گفت از پیش کسی می آیم که اگر کسی را، جز این فرزندانم نیابم هم با اوجهاد کنم و آنگاه که در وقعۀ حره مردم بگریختند عبدالله بن حنظله فرزندان را یکایک بمیدان فرستاد تا کشته شدند و خود نیز بجنگ پرداخت تا کشته گردید. رجوع به تهذیب تاریخ کبیر ابن عساکر چ شام ج 3 ص 447 شود
