معنی حاجی زمان حاجی زمان (زَ) شاعری از مردم شیراز. وی شغل کفاشی داشت و دکان او مجمع فضلا و ادبای عصر بود. بیت ذیل از اوست: جام بلور از خم شراب برآمد ماه فرو رفت و آفتاب برآمد. (از قاموس الاعلام ترکی) لغت نامه دهخدا
