طبیبی بوده است به دربار سلطان بایزیدخان عثمانی و پس از مرگ وی بخدمت شاهزاده سلیمان پیوست، مولد وی شهر آیدین و سپس به مصر شد و در حلقۀ تدریس شیخ اکمل الدین درآمد و علوم عقلیه و حکمیه نزد مبارک شاه منطقی تحصیل کرد و او را بر شرح مطالع یعنی لوامع الاسرار قطب الدین رازی، حاشیه و تعلیقاتی است که در سنۀ 784 هجری قمری از نگارش آن فراغت یافته است و چنانکه خود حاجی پاشا در این حاشیه گوید آن را به خواهش بعضی دوستان خود بر شرح قطب الدین نگاشته و مواضع لبس او را توجیه و مراد وی را واضح، و اعتراضات به شارح مذکور را رد میکند و آن را به حواشی شارح فاضل و تقریرات مسموعه ای از او، در اثناءدرسی، زینت داده است، این کتاب حاشیۀ کاملی است برتمام کتاب و آن را پیش از آنکه سید شریف بر شرح قطب الدین حاشیه نویسد تصنیف کرده است و سید با شهادت به فضیلت تامۀ حاجی پاشا وتحسین او در بعضی موارد او را رد میکند، و نیز طوالع بیضاوی را شرح کرده است و آنگاه که مبتلی به بیمارئی گردید بتحصیل فن طب پرداخت و پس از اکمال آن صناعت در بیمارستان مصر سمت مدیریت یافت و سپس به آیدین بازگشت و کتابی به نام الشفا به نام محمد بیگ بنوشت و نیز کتابی مختصر در طب بترکی به نام تسهیل دارد که سه بخش است بخش نخست آن مشتمل بر دو قسمت طب علمی وعملی است، بخش دوم در اغذیه و اشربه و ادویه، بخش سوم در علل و علامات بیماریها، و نیز او راست: مسالک الکلام فی مسائل الکلام، رجوع به کشف الظنون چ 1 استانبول ج 1 ص 286 و ج 2 ص 453 و قاموس الاعلام ترکی شود
