معنی حاجر

حاجر

(جِ)

نعت فاعلی از حجر. بازدارنده. مانع. حاجور، گو آب باران. (مهذب الاسماء) ، لب مغاک وادی که آب از آن بیرون نرود. کنار وادی که آبرا نگاه دارد از روان شدن. ج، حجران. زمین بلند که میان آن پست باشد، جائی که گیاه رمث روید و فراهم و گرد گردد