معنی چهر برافروختن
- چهر برافروختن (زِ فِرِ دَ)
- روی رخشان کردن. نورانی کردن روی. تابناک کردن. متلألأ کردن:
که چون بامدادان چراغ سپهر
جمال جهان را برافروخت چهر.
نظامی.
، سرخ شدن چهره. گلگون شدن. گل بر چهره شکفاندن. گل انداختن چهره، مجازاً خشمگین و غضبناک شدن