مؤلف مرآت البلدان نویسد: ’چشمه ای است در تنگه و درۀ انگمار که در سه ربع فرسخی لاسم از خاک طبرستان واقع است. آب این چشمه بخوبی معروف است و میرزا رضاقلی نوایی در توصیف آب آن چشمه گوید: سلسبیل است انگمار و جنه الماوی لزور آه آنجا نیست غلمان، حیف اینجا نیست حور. درفصل تابستان آب چشمه دو سنگ است و در فصل بهار چهاربرابر میشود. (از مرآت البلدان ج 4 ص 230)
