معنی چرخ پیمای چرخ پیمای (چَ / چِ) عرش پیمای. فلک پیمای. آنکه بر مدار فلک سیر کند، همچون ستارگان و کرات: همین تار و روشن شتابندگان همین چرخ پیمای تابندگان. اسدی. ، آنکه بسوی آسمانها و افلاک اوج گیرد و پرواز کند. رجوع به چرخ پیمایی شود لغت نامه دهخدا