معنی چراغ روغن چراغی چراغ روغن چراغی (چَ / چِ غِ رَ / رُو غَ چَ / چِ) چراغی که سوخت آن از روغنی معروف به ’روغن چراغ’ باشد. چراغی که روغن سوخت آن روغن کنجد یا روغن بزرک یا روغن پنبه دانه و امثال اینها باشد. نوعی چراغ پیه سوز. رجوع به چراغ پیه سوز شود لغت نامه دهخدا