مؤلف فارسنامۀ ناصری در فصل ’چشمه های مشهورمملکت فارس’ چشمه ای را بدین نام اسم برده و نوشته است: ’در بلوک آبادۀ طشتک بمسافت یک فرسخ و نیم شمال قریۀ خواجه جمالی در دامنۀ کوه خم چاهی است از سنگ سجیلی که در شیراز سنگ کرشکی گویند و معلوم نیست که خدا آفریده است یا تراشیده اند نزدیک پنج ذرع درازا و چهار ذرع گودی آن است. در نزدیکی نوروز در سالهای خشک به اندازۀ پنج سنگ آسیاب گردان آب از دهن چاه درآید و در سالهای تر گاهی آب این چاه به اندازۀ پنج شش ذرع جستن کند و آب آن آنچه از زراعت زیاد آید بدریاچۀ بختگان رود. (از فارسنامۀ ناصری ص 319)
