معنی چاشت فراخ چاشت فراخ (فَ) نزدیک ظهر. ضحاء، چاشت فراخ، یا وقتی که قریب نصف شدن رسد روز. (منتهی الارب). و رجوع به چاشتگاه فراخ شود لغت نامه دهخدا
