ابن محمد بن مسعود بن محمد عبادی عقیلی، مکنی به ابوالمظفر و ملقب به جمال الدین و معروف به سرمری. از حافظان حدیث و از علمای حنبلی بود. به سال 696 هجری قمری در سرمن رأی به دنیا آمد و در بغداد به تحصیل فقه پرداخت و به دمشق مسافرت کرد و به سال 776 هجری قمری در آنجادرگذشت. در حدود صد تألیف از او بر جای است که از آن جمله است: 1- احکام الذریعه الی احکام الشریعه. 2- الاربعین الصحیحه. 3- الفوائد السرمریه. 4- شفاءالآلام فی طب اهل الاسلام. 5- نظم الغریب.
