ابومنصور الحسین بن محمدالمرغنی (از مرغن غور افغانستان) او مورخی اسلامی است که از شرح حال وی جز اینکه او تألیف خویش موسوم به غررالسیر را به امیر نصر (متوفی بسال 412 هجری قمری) برادر محمود غزنوی اهداء کرده چیز دیگر نمیدانیم و این کتاب تاریخی از آدم ابوالبشر تا محمود سبکتکین است قسمت اول آن در نسخ موجود در استانبول (کتاب خانه ابراهیم پاشا شمارۀ 916) و پاریس (کتاب خانه ملی شمارۀ 5053) محفوظ است. زوتنبرگ بخش تاریخ فرس را از آن قسمت نشر داده است و در مقدمه بدون دلایل قاطع خواسته است که صحت انتساب آنرا به ابی منصور عبدالملک ثعالبی اثبات کند. این بخش از کتاب مذکور مخصوصاً مهم است زیرا در بسیاری از موارد منابعی را که فردوسی در شاهنامه از آنها استفاده کرده است صحیح تر از طبری نقل شده و مؤلف ظاهراًعین متن شاهنامه را که در حدود 950 میلادی به امر سپهسالار طوس ابومنصور محمد بن عبدالرزاق بوسیلۀ چهار تن از نویسندگان تدوین شده به عربی آورده و از متون طبری و جوالیقی و دیگر مورخین اسلامی نیز بدون انتقاد استفاده کرده است. از چهار مجلد کتاب (حاج خلیفه شمارۀ 8592 چ فلوگل ج 4 ص 319) تنها یک مجلد در کتاب خانه بادلیان اکسفرد باقیست. این مجلد از سال 74-75 آغاز و بسال 158 هجری قمری پایان می پذیرد. (رجوع به دائره المعارف اسلام شود.). مآخذ: نولدکه، داستانهای حماسی ملی ایران. کائتانی. غررالسیر. که نسخۀ عربی و مجهول المؤلف است متعلق به کتاب خانه بادلیان اکسفرد. گابریلی در، ر. ر. آ. ل. (سلسلۀ پنجم ج 25 ص 1138 و بعد)
