معنی تیع

تیع(تَ سَخْ خُ)

قی از دهن بیرون آمدن. (تاج المصادر بیهقی). بیرون آمدن قی. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (از آنندراج) (از اقرب الموارد) ، روان شدن مایع. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد) ، طی کردن راه، شتافتن بسوی کسی و رفتن، به پارۀ نان برداشتن روغن را. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (آنندراج) (از ذیل اقرب الموارد) ، گرفتن چیزی را یا کسی را. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (از ذیل اقرب الموارد)