معنی تیز تیز (تَ سَ سُ) غلبه نمودن، لرزیدن تیر که در نشانه زده باشند. یقال: تاز السّهم فی الرمیه. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد) لغت نامه دهخدا
