معنی تهمت پذیر تهمت پذیر(بُ) قابل تردید. انکارپذیر. تردیدپذیرنده: مبارکا خدایی که در سختی و نرمی احکام او تهمت پذیر نیست. (تاریخ بیهقی چ ادیب ص 309). رجوع به تهمت و دیگر ترکیبهای آن شود لغت نامه دهخدا
