معنی توقم

توقم

(تَ رَءْ ءُ)

ترسانیدن. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد) ، آهنگ کردن به کاری. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء). آهنگ چیزی کردن. (از اقرب الموارد) ، دور و دراز رفتن. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء). اطناب در آن. (از اقرب الموارد) ، کشتن. (تاج المصادر بیهقی). کشتن صید را، یاد گرفتن سخن را. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد) : انک لتتوقمنی بالکلام، ای ترکبنی و تتوثب علی. (اقرب الموارد)