معنی توبه فریب توبه فریب(اَ گُ) آنکه توبه کرده را فریب دهد و او را به شکستن توبه ترغیب نماید. فریب دهنده تائب. تشویق کننده توبه کرده در ارتکاب گناه تازه: مست نوازی چوگل بوستان توبه فریبی چو مل دوستان. نظامی. رجوع به توبه و دیگر ترکیبهای آن شود لغت نامه دهخدا