یعنی رأس و ذنب. (فرهنگ رشیدی). اشاره به عقدۀ رأس و ذنب است که محل تقاطع فلک حامل قمر باشد با مایل. (برهان) (از غیاث اللغات) (از آنندراج). عقدۀ رأس و ذنب. (شرفنامۀ منیری). کنایه از عقدتین رأس و ذنب است و آن از تقاطع فلک حامل و مایل قمر پدید آید. (انجمن آرا) ، کنایه از دو شکل شجاع هر دو تواند بود. (انجمن آرا) ، مجرّه را نیز گویند که کاهکشان باشد. (برهان). کهکشان. (غیاث اللغات). کاهکشان. (آنندراج). رجوع به کهکشان و تنین شود
