چگونگی تنک. رقت. نقیض سطبری. (یادداشت بخط مرحوم دهخدا) : و خون طبیعی اندر سطبری و تنکی معتدل باشد و سرخ شیرین و خوش بوی باشد. (ذخیرۀ خوارزمشاهی) ، رقت. نازکی. نحیفی: گوهر تن در تنکی یافتند قیمت جان در سبکی یافتند. نظامی. مرد تنک زهره نجوید ستیز از تنکی لرزه کند تیغ تیز. امیرخسرو (از آنندراج). ، شفاف بودن. رقت: گر دل تو نز تنکی راز گفت شیشه که می خورد چرا بازگفت ؟ نظامی. ، نرمی. لطافت. آهستگی: چون اﷲ می گویم می بینم که اﷲ گفتن من از ورای آواز و حرفهای من است و واسطۀ بین اﷲ همان آواز است بدان تنکی. (کتاب المعارف). رجوع به تنک و تنگ و دیگر ترکیبهای آن شود
